Energie

Een soepele pedaalslag jaagt mij voort
langs velden van fluitenkruid en koolzaad
die buigen voor de lichtheid van mijn
bestaan.

Ik ben losgeraakt van iedere waarde
en norm, bezit een koninklijke gratie,
een eigen jargon en het vernuft van
mijn versnellingsapparaat.

Ik vlieg met de snelheid van de stroom
en haar lied van onbegrensde energie
langs water vallend in ravijnen, langs
windmolens en zeegetijden, onder een
altijd schijnende zon.

Mijn benen drijven almaar draaiend
de zacht zingende wielen aan
en voeren mij eindeloos mee
in mijn eigen perpetuum mobile.


Harmen Malderik