Wonderbaarlijke wederopstanding

(0ver Annemiek van Vleuten)

een dood vogeltje in de goot opgebaard bijna
in vormloze greppelstand net voor de finish

ze was bijna op de Olympus huis der goden beland
een val sleepte haar naar de oevers van de Styx

maar geen muntjes op haar oogleden gelegd
de geest bleef in haar gekreukeld lijf te gast

meedogenloos gefilmd als weggegooid behang
een deur naar roem te ver vergooid in riool

water stroomde naar haar zee en ze steeg op
wonderbaarlijk in onnavolgbare strijd terug

aan wielerfront met zegekar en bekers roem
een zege bij Hotel de Wereld geen overgave

uit de historie  van de vijand voor haar maar
victorie in optima forma als tempobeul in het vrouwenpeloton


Kees van Meel